Τα ζήτημα των αποδοχών των δημάρχων και των αντιδημάρχων αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων πριν αλλά και μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο νέος πρόεδρος της ΚΕΔΕ, δήμαρχος Αμπελοκήπων – Μενεμένης Λάζαρος Κυρίζογλου ο οποίος ανέλαβε μετά την υπουργοποίηση του Δημήτρη Παπαστεργίου ανέλαβε να ξεκαθαρίσει το τοπίο των αποδοχών καθώς ορισμένοι, σύμφωνα με τον ίδιο, «παρέθεσαν αριθμούς σχετικά με τις αποδοχές δημάρχων και αντιδημάρχων που δεν αντιπροσωπεύουν την αλήθεια ή μάλλον λέγοντας τη μισή αλήθεια, καθώς παρέθεσαν τις μικτές αποδοχές ενώ τα καταβαλλόμενα ποσά είναι άλλα, δηλαδή μικρότερα».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ, για δημάρχους με πληθυσμό δήμων άνω των 100.000 κατοίκων, όπως είναι δηλαδή οι δήμοι Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Πειραιά, Ηρακλείου, Λάρισας, Βόλου, Περιστερίου κ.λπ., ο καθαρός μισθός διαμορφώνεται περί τα 2.884 ευρώ και όχι 4.275 ευρώ (μικτά).
Για δημάρχους με πληθυσμό δήμων από 20.000 έως 100.000 κατοίκους, που αποτελούν την πλειονότητα των δήμων, ο καθαρός μισθός διαμορφώνεται περί τα 2.300 ευρώ και όχι 3.420 ευρώ (μικτά). Δηλαδή, ο δήμαρχος Τρικκαίων Νίκος Σακκάς, λαμβάνει περί τις 2.300 ευρώ τον μήνα.
Για δημάρχους με πληθυσμό δήμων κάτω των 20.000 κατοίκων, ο καθαρός μισθός διαμορφώνεται περί τα 1.730 ευρώ και όχι 2.565 ευρώ (μικτά). Στη συγκεκριμένη κατηγορία εντάσσονται οι δήμαρχοι Μετεώρων, Πύλης και Φαρκαδόνας, οπότε Θοδωρής Αλέκος, Κώστας Μαράβας και Σπύρος Αγναντής λαμβάνουν αυτό το ποσό με το οποίο θα αμείβεται και ο Λευτέρης Αβραμόπουλος μόλις αναλάβει τα καθήκοντα του δημάρχου Μετεώρων από 1η Ιανουαρίου.
Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, ζητάει αύξηση αποδοχών για τους δημάρχους αναφέροντας μεταξύ άλλων και τα εξής:
«… Οι αποδοχές των δημάρχων παραμένουν καθηλωμένες, καθώς παραμένει σε ισχύ η αποδέσμευση της ποσοστιαία συνάρτησής τους από αυτές των Γενικών Γραμματέων Υπουργείων.
Από όλα τα παραπάνω συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως παρότι οι αιρετοί της Αυτοδιοίκησης είναι οι μόνοι, μαζί με τους βουλευτές, που εκλέγονται με καθολική και μυστική ψηφοφορία, η αντιμετώπισή τους διαχρονικά και διακυβερνητικά δεν γίνεται με όρους ισοτιμίας ή έστω ανάλογης μεταχείρισης σε σχέση με το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό.
Επίσης αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως πολλά άξια, έμπειρα, ικανά και έντιμα αυτοδιοικητικά στελέχη, που υπηρέτησαν τον θεσμό, προτίμησαν να αποσυρθούν και να επιστρέψουν στις επαγγελματικές τους δραστηριότητες προκειμένου να βιοποριστούν.
Όπως αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι οι αποδοχές των Ελλήνων αυτοδιοικητικών υπολείπονται κατά πολύ αυτών των αιρετών ευρωπαϊκών χωρών.
Άρα καθίσταται εκ των ων ουκ άνευ αναγκαία η διόρθωση της μισθολογικής θέσης των αιρετών, με τον καθορισμό του ύψους των αποδοχών του αιρετού πολιτικού προσωπικού των δήμων, σε συνάρτηση με το ύψος των ευθυνών που αναλαμβάνουν».
