Το Δροσάτο βρίσκεται προς τα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Άρτας, στις νότιες πλαγιές του βουνού Καράβα σε υψόμετρο 960 μέτρα[4]. Απέχει περίπου 60 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την Καρδίτσα και 30 χλμ. ΝΑ. από το Ανθηρό (έδρα του δήμου) ενώ στα νότια περνάει ο χείμαρρος Πλατανιάς (ή Πετριλιώτης). Το όνομά του οφείλεται στα άφθονο νερά της πηγής Γκούρα. Οι λιγοστοί κάτοικοι (το καλοκαίρι περισσότεροι) είναι κυρίως συνταξιούχοι ενώ κάποιοι άλλοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία, χρησιμοποιώντας πέτρινα σπιτοκάλυβα που υπάρχουν στους βοσκότοπους “Μονόπλατη”.
Το Δροσάτο πιθανολογείται ότι είναι οικισμός της ύστερης βυζαντινής εποχής, δηλ. προυπήρχε της εισβολής των Οθωμανών στη Δυτική Θεσσαλία (1395/1396). Αναφέρεται στην απογραφή των Οθωμανών του 1454/1455 ως Mujlo να είναι τιμάριο του Χιτζήρ και του Μουχαμεντή, οι οποίοι το νέμονταν εξ αδιαιρέτου (καλλιεργούσαν δημητριακά, διατηρούσαν αμπέλια και καρυδιές και εξέτρεφαν πρόβατα).
Αξιοθέατα
Αξιοθέατα θεωρούνται η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, επειδή “αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του 18ου αι. στην περιοχή. Πρόκειται για λιθόκτιστο τρίκογχο, καμαροσκέπαστο ναό με σταυροεπίστεγη καμάρα και τρούλο. Στο εσωτερικό ο ναός είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες που χρονολογούνται βάσει επιγραφής στο 1737. Στο τέμπλο είναι προσαρμοσμένες εικόνες του 18ου αι.”.
Νοτιοανατολικά, προς την κατεύθυνση του χωριού Ρώσση και Πετρίλο, λίγο πριν ο χείμαρρος Βλασιώτης καταλήξει στον Πλατανιά, υπάρχει μονότοξο γεφύρι (του Δροσάτου ή Μεζήλου) το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, επειδή ”είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα θολωτής κατασκευής από αργολιθοδομή στην περιοχή”.
